• زندگانی امام باقر علیه السلام : حضرت باقر علیه السلام در شهر مدینه مجاهدتها و اقدامات بسیار مهمی در مقابله با انحرافات فکری و عملی امویان و احیای دیانت اصیل انجام داد که از جمله آنها تعلیم و پرورش فقیهان و دانشمندانی بود که بتوانند مبین و مدافع آرای اهل بیت علیهم السلام در جامعه اسلامی باشند، امام باقر علیه السلام با پی ریزی و تحکیم مبانی دیانت و مغلوب سازی مخالفان در عرصه های علمی، موجبات سامانیابی جامعه تشیع را فراهم آورد.

• مقام امام باقر علیه السلام : امام سجاد علیه السلام می فرماید: "براستی امامت در میان فرزندانش باشد تا آنکه قائم ما علیه السلام به پا خیزد و زمین را از قسط و عدل آکنده سازد و بی شک او امام پدر امامان، گنجینه حلم و قرارگاه علم است و آن را به تمامی بشکافد و سوگند به خدا که شبیه ترین مردمان به رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم باشد." (کفایه الاثر/237و238)

• دانش امام باقر علیه السلام : محمد بن مسلم گوید: هرگز چیزی در قلبم مشکل نشد جز آنکه درباره آن از ابوجعفر علیه السلام سوال کردم به اندازه ای که از حضرتش سی هزار حدیث پرسیدم. (الاختصاص/201)

• دوستی امام باقر علیه السلام : رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: " هر که دوست دارد خدای را ملاقات کند در حالی که چشم روشن و خوشحال باشد پس باید با محمد باقر علیه السلام دوستی ورزد." (فضائل شاذان/166)

• عبادت امام باقر علیه السلام : افلح خدمتکار حضرت باقر علیه السلام گوید : با محمد بن علی علیه السلام به حج رفتم. چون به مسجدالحرام وارد شد به کعبه نگریست و با صدای بلند گریه کرد. گفتم: پدر ومادرم فدایت باد. براستی مردم تو را می نگرند، ای کاش اندکی صدایت را کوتاه می کردی. آن حضرت فرمود: وای بر تو افلح! چرا نگویم شاید خداوند متعال در اثر آن به من نظر رحمت کند و فردای قیامت به سبب آن نزد او رستگار شوم. آنگاه طواف نمود و در کنار مقام ابراهیم نماز خواند. هنگامی که سر از سجده برداشت محل سجده از بسیاری اشک مرطوب شده بود. (بحارالانوار46/290)

• بخشش های امام باقر علیه السلام : آن حضرت می فرماید : " نیکی در دنیا چیزی جز صله برادران و آشنایان نیست." (بحارالانوار46/290)

• زیارت امام باقر علیه السلام : حضرت عسگری علیه السلام می فرماید: " هر که جعفر یا پدرش را زیارت کند، چشمش درد نکند و بیمار نشود و در حال ابتلا نمیرد."  (التهذیب6/78)

حضرت باقر علیه السلام در مناظره با عبدالله بن نافع از او پرسید:

درباره حدیث خیبر که حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود: « فردا پرچم را به دست کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسولش نیز او را دوست دارند» چه می گویی؟

ابن نافع گفت: در این حدیث شکی نیست ولی علی پس از آن در تحکیم حکمین در واقعه صفین کافر شد!

حضرت باقر علیه السلام فرمود: مرا بگو که آیا خدا در آن روز که علی را دوست داشت می دانست که او نهروانیان را خواهد کشت یا نمی دانست؟ اگر بگویی نمی دانست تو کافر شده ای.

ابن نافع گفت: می دانست.

آن حضرت پرسید: خدای او را دوست می داشت از آن روی که اطاعتش می کند یا عصیان می ورزد؟

ابن نافع گفت: از آن روی که اطاعتش می کند.

آن حضرت فرمود: برخیز که مغلوب شدی.

(الکافی8/349)