در دو فصل بعد به دلایل قرآنی و روایی التزام و وفای به این پیمان الهی پرداخته شده و ثابت می گردد که از جمله بهترین راههای وفای به این پیمان الهی، خدمتگزاری به آستان مقدس حضرت ولی العصر ارواحنا فداه است.

در نهایت در فصل چهارم به چگونگی خدمت مقبول به ساحت مقدس امام زمان علیه السلام در آینه دعاها و روایات مربوط به عید غدیر پرداخته می شود.

در پشت جلد کتاب این مسیر محتوایی اینگونه ترسیم شده است:

«از دیروز، پیمان غدیر، تا ما دست به دست شد

و بانگ منادیان، دهان به دهان به گوشمان رسید

و مهر امیر علیه السلام، تا قلبهامان، سینه به سینه جریان گرفت.

این بار، وقت وفای ماست

و این دستان بیعت مهدی است

و امروز غدیر ...

وقت است که دلدادگان مهدی علیه السلام، دلباختگان خدمت او شوند.

وقت است که آستین نصرتش بالا زنند و حلقه غلامی اش به گوش آویزند.

وقت است که لحظه به لحظه، پیگیر رضایتش باشند، اما:

شرمگین و بنده وار،

ترسان و امیدوار،

خالص و بی آلایش و بیدار ...»

خداوندا از تو می خواهم به حقی که نزد آنان(خاندان پیامبر) قرار داده ای و به آنچه بر تمام جهانیان برتریشان بخشیدی که این روز را بر ما مبارک گردانی، این روز که ما را در آن گرامی داشته ای، به خاطر وفا به عهدی که از ما خواسته ای و پیمانی که از ما گرفته ای-پیمان دوستی و پیروی اولیایت و بیزاری از دشمنانت-. و از ]تو می خواهم[ با لطف خود بر ما منت نهی و آن را نزد ما امانت قرار ندهی و هرگز از ما نگیری و نزد ما امانت قرار ندهی که تو فرموده ای: «پس ]ایمانی[ ماندنی است و ‌]ایمانی[ به ودیعه گذاشته  شده» پس آن را ماندنی و ثابت بدار و یاری رساندن به دینت را روزی ما فرما به همراه ولی هدایت کننده ای از خاندان پیغمبرت، آن هنگام که به ارشاد قیام کند و هدایت گر هدایت شده از گمراهی به سوی راه راست باشد. و مارا زیر پرچم و در گروه او، شهیدان راستینی قرار بده که در راه تو و به خاطر یاری دینت، پذیرفته درگاهت می شوند.

...

یکی از نکات جالب توجه در این دعا همین است که امام صادق علیه السلام با اینکه خود حجت برگزیده ی الهی و از گلهای سر سبد خلقت به شمار می روند، نصرت و یاری فرزند قیام کننده ی خود را از خداوند، تقاضا کرده اند.

و این نکته وقتی جالب تر و مهم تر می شود که بدانیم وقتی که از همین امام بزرگوار – امام صادق علیه السلام – پرسیدند:

«هَلْ وُلِدَ الْقَائِمُ؟»

آیا قائم  عجل الله تعالی فرجه الشریف متولد شده اند؟

ایشان در پاسخ فرمودند:

«لَا وَ لَوْ أَدْرَكْتُهُ لَخَدَمْتُهُ أَيَّامَ حَيَاتِي»

خیر، و اگر او (حضرت مهدی  علیه السلام) را درک می کردم، تمام عمر خود را به او خدمت می کردم.

مولف کتاب ارزشمند«مکیال المکارم» پس از نقل این حدیث شریف می فرماید:

«ای دوستدار عاقل در این کلام بیندیش، آیا در آن مبالغه یا چیزی بر خلاف واقع می پنداری؟ هرگز چنین نیست بلکه این کلام عین حقیقت است و نکات دقیقی را روشن می کند. یکی از این نکات، فضیلت و شرافت حضرت قائم  عجل الله تعالی فرجه الشریف است و نکته ی دیگر اشاره به اینکه خدمت کردن به ایشان بالاترین عبادتها و مقرب ترین طاعتهاست. زیرا امام صادق علیه السلامکه عمر شریفشان –چه شب و چه روز – فقط در انجام انواع طاعات و عبادتها گذراندند، فرموده اند که اگر حضرت قائم  عجل الله تعالی فرجه الشریف را درک می نمودند، همه عمر خود را در خدمت به ایشان سپری می کردند.

از این کلام روشن می شود که تلاش در مسیر خدمتگزاری به حضرت قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف با فضیلت ترین عبادت و شریفترین عملی است که وسیله قرب انسان به درگاه الهی می شود، چون امام صادق علیه السلام آن را بر سایر اقسام بندگی ترجیح داده اند».